نور
مه غلیظی
زندگی ام را
فرا گرفته است
و نمیبینم
از ترس پرت شدن در پرتگاه
فر یاد ها سر میدهم
نوری درخشان میدرخشد
آن نور امیدی است
که مرا از نا امیدی نجات میدهد
پس اگر هزاران بار هم زمین بخورم
باز هم
به سوی آن نور میدوم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد